13.3 Öğrenme teknolojileri desteği

Şekil 13.3.1 Bristol Üniversitesi Dijital Eğitim destek sitesi. Web sitesine gitmek için görsele tıklayın.

13.3.1 Öğrenme teknolojileri desteğiine olan ihtiyaç

Bu kitapta, dijital çağda öğretim yapan öğretmenlerin ve öğretim elemanlarının mümkün olan her zaman öğretim tasarımcıları ve medya prodüksiyon uzmanlarıyla birlikte çalışmaları gerektiğine dair referanslar bulunmaktadır. Bunun nedenleri oldukça açıktır:

• bir ekiple çalışmak, çok daha geniş yelpazede bilgi ve becerilerin kullanılmasını sağlar;
• teknoloji, öğretmenlerin ve öğretim elemanlarının iş yükünü artırmak için değil azaltmak için kullanılmalıdır. Öğretim tasarımcıları, bir yandan nitelikli öğretim yaparken bir yandan da iş yüklerini dengede tutmada öğretmenlere ve öğretim elemanlarına yardımcı olmalıdır;
• ekip içi farklı becerilere sahip takım çalışması (iki veya daha fazla konu uzmanı, öğretim tasarımcısı, medya üreticisi) daha kaliteli öğretim sağlayacaktır.

Sonuç olarak son on ila yirmi yıl içinde,hem kurum düzeyinde hem de büyük kurumlarda fakülteler veya bölümler düzeyinde öğrenme teknolojileri destek sistemlerinde önemli bir artış yaşanmıştır. Zaman içinde fakülte gelişimine, öğrenme teknolojisi desteğine ve uzaktan eğitime odaklanan ayrı birimler, çeşitli isimler altında çok işlevli birimlerle birleştirildi veya entegre edildi, ancak eski sistemlerde bu değişikliği yapmak uzun zaman alabilir.

13.3.2 Ölçekleme sorunu

Karma, harmanlanmış ve çevrim içi öğrenme süreçlerine geçiş arttıkça bu destek birimlerine olan talep de artmaktadır. Bildiğim bir üniversitede Öğretme, Öğrenme ve Teknoloji Merkezi ve diğer büyük fakültelerindeki birimler için şu anda 60’dan fazla destek personeli ve yılda 12 milyon doların üzerinde bütçe bulunuyor. Diğer taraftan, küçük bir ilkokulda bilgisayar ve internetten anlayan bir öğretmen varsa okulda çalışan diğer öğretmenler kendilerini çok şanslı hisseder. Bununla birlikte birçok okul sisteminde, sistem içinde yer alan okullara ve öğretmenlere bireysel olarak destek sağlayan merkezi bir eğitim teknolojisi birimi bulunmaktadır.

Kurumlar zaten sadece tamamen çevrim içi kursları veya programları desteklemek için ciddi bir harcama yapıyorlar. Tamamen çevrim içi kurslar geliştirmek amacıyla eğitmenlerle bir ekipte çalışan öğretim tasarımcıları ve medya uzmanlarına dayanan iyi modellerimiz var. Böylece kampüs dışında okuyan öğrenciler için özel tasarım gereksinimleri karşılanabilir.

Ancak, şu anda tamamen çevrim içi kurslar, Kuzey Amerika üniversitelerindeki tüm krediye dayalı öğretimin yaklaşık yüzde 10-15’ini oluşturmaktadır. Peki, öğretimin yüzde 85’i veya daha fazlası karma eğitim olursa ne olur? Mevcut öğrenme teknolojisi destek modelinin bu genişlemeyi tahmin edildiği oranda başaramayacağı kesin. Bununla birlikte karma öğrenme için bir tasarım stratejisi ve öğretim üyeleri ve eğitmenler için yeterli destek olmadan, kalitenin zayıf olacağı ve öğretim kalitesini dönüştürmek için harmanlanmış öğrenmenin tüm olası faydalarının elde edilmeyeceği kesindir.

Destek sistemini tamamen çevrim içi olandan karma kurslara ve programlara genişletmeye çalışmak sonuçta sürdürülemez olacaktır. Harmanlanmış öğretimin başarılı bir şekilde başlatılması için destek birimleri gerekli olsa da öğretim faaliyetleri ekonomik olarak sürdürülebilir olmalıdır, bu da öğretim üyeleri ve eğitmenlerin sonunda öğretim tasarımcıları ve medya üreticilerinden sürekli destek almadan karma öğrenmeyi etkili bir şekilde tasarlamaları ve yönetmeleri gerektiği anlamına gelir. Bu, eğitmenlerin büyük bir eğitim ve yeniden eğitim çabası göstermelerini gerektirecektir.

13.3.3 Öğretim üyesi eğitim veya destek birimleri? Denge ihtiyacı

Bu tür özel birimlerin öğretmenlerle ve öğretim elemanlarıyla çalışmalarını kuvvetle destekliyorum. Ancak, yapılan işten elde edilen çıktıların yapılan masraflarla dengeli olması gerekir. Bu birimlerin finansmanı genellikle eğitim öğretime ayrılan genel bütçeden yapıldığı için bu birimlere para harcanması sınıf mevcutlarının artmasıyla sonuçlanabiliyor. Bu destek birimleri, hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimlerin yokluğuna ters orantılı bir şekilde gelişmeye devam ediyor.

Bununla birlikte dijital çağda öğretimin etkili bir biçimde yapılabilmesi için bu öğrenme teknolojileri destek birimlerinin son derece gerekli olduğunu düşünüyorum. Dolayısıyla öğrenme teknolojilerinin kullanımına dair eğitim verilmesi ile öğrenme teknolojileri destek birimlerine olan ihtiyaç arasında bir dengenin sağlanması gerekiyor. İşte bunun içindir ki mesleki gelişim ve öğrenme teknolojileri birimlerinin birbiriyle bütünleşik olması ve kurumların öğrenme ve öğretmeyi destekleyici belirli stratejiler belirlemesi gerekiyor. Kendini eğitim öğretime adamış bir öğretmenin veya öğretim elemanının böyle bir destek olmadan da başarılı bir eğitmen olması mümkün olsa bile öğrenme teknolojileri destek birimlerinin çoğu öğretmen ve öğretim elemanı için son derece gerekli bir hizmet olduğunu söyleyebiliriz.