13.6 Dijital çağda öğretim için kurumsal bir strateji

Şekil 13.6.1 Ottawa Üniversitesi’nin e-öğrenme planı. Plana erişmek için grafiğe tıklayın.

Öğretim üyelerinin mesleki gelişimi, hizmet-içi eğitim, sınıf büyüklükleri, sözleşmeli öğretim elemanlarının ve asistanların istihdamı ve ekip çalışması gibi konulara ilişkin olarak konuştuklarımızın tümü, örgütün dijital çağda ihtiyaç duyulan bilgi ve becerilerin geliştirilmesini sağlayacak türde öğretim yapma kapasitesini etkileyecektir. Özellikle de bir üniversitede kadrolu bir öğretim üyesi olarak görev yapıyorsanız, öğretim biçiminizde dijital çağın ihtiyaçlarına cevap verecek türde değişiklikleri bireysel olarak yapabilirsiniz. Ancak öğretmenlerin ve öğretim elemanlarının büyük çoğunluğu için bu tür değişikliklerin kurum tarafından bir bütün olarak desteklenmesi gerekecektir. Söz konusu plan ve stratejide aşağıdakilerin yer alması faydalı olacaktır:

• değişimlerin gerekçesi;
• bu değişikliklerin yol açacağı amaçlar veya çıktılar (örneğin öğrencilerin belli becerilere veya yeterliliklere sahip olması gibi);
• değişiklikleri destekleyecek eylemler (örneğin yeni bir ders tasarımının veya hizmetlerin yeniden düzenlenmesine dair çalışmaların finanse edilmesi gibi);
• yapılması planlanan değişikliklerin desteklenmesi için oluşturulacak bir finansman stratejisi (öğretimde yeniliğin finansmanı gibi);
• bu tür bir stratejinin nasıl geliştirileceğine ilişkin birçok yol ve yöntem bulunmaktadır.

Bu tür bir stratejinin geliştirilebileceği çeşitli yollar vardır (bkz. Bates and Sangrà, 2011), Bir üniversitede bunu yapmanın en iyi yolu, bu çalışmayı üniversitenin genel akademik hedefleri doğrultusunda fakülte ve/veya bölümlerin kendi üç yıllık planlarını sundukları yıllık akademik planlama süreci içerisine dâhil etmektir. Böyle bir planlama döngüsü içinde, bölümler kendi planlarını yaparken dijital çağın öğrencilerinin ihtiyaçlarını bu planların içerisine bir `hedef’ olarak eklenmesini temin etmek son derece önemli olacaktır. Bu planlar yalnızca öğretilecek içeriği değil içeriğin verilme biçimi ve öğretilmesinde kullanılacak yöntemler ile bu kararların arkasındaki gerekçeleri de kağıda dökmelidir. Birçok üniversite, dijital çağda ihtiyaç duyulan nitelikte bir öğretim verebilmek için böyle planlamalar yapma girişimlerini başlatmıştır.

Birçok üniversite ve kolej, British Columbia Üniversitesinin Esnek Öğrenme Girişimi ve Ottawa Üniversitesinin e-öğrenme planı gibi bu planları geliştirme veya uygulama sürecindedir. Gerçekten de, en azından Kanada’da, çoğu kurum ‘e-öğrenme’ için stratejik bir plana ihtiyaç olduğunu kabul etmiştir. Donovan vd. (2019) ortaöğretim sonrası eğitim veren kurumların yüzde 71’inin çevrim içi öğrenmenin kurumun uzun vadeli stratejik veya akademik planı için son derece önemli olduğunu bildirdi. Bununla birlikte yalnızca yüzde 42’si e-öğrenme için stratejik bir plan uygulamıştır ve bu planların dijital çağda ihtiyaç duyulan bilgi ve becerilerin gelişimine ne kadar yakından bağlı olduğu veya esas olarak kaynaklar veya organizasyon sorunlarına odaklanıp odaklanmadığı bilinmemektedir. Bununla birlikte bu tür gelişmeler için tercihen dinamik ve sürekli olarak gözden geçirilen iyi bir plan çok önemlidir.

Elbette, bu kitabı okuyan herkesin bu tür süreçlere katılması ve örgüt politikasının şekillenmesine destek vermesi çok önemlidir. Kurumsal destek olmadan, önemli değişiklikler yapmak güç olacaktır.

Kaynakça

Bates, A. and Sangrà, A. (2011) Managing Technology in Higher Education: Strategies for Transforming Teaching and Learning San Francisco: Jossey-Bass/John Wiley & Co.

Donovan, T. et al. (2019) Tracking Online and Distance Education in Canadian Universities and Colleges: 2019 Canadian National Survey of Online and Distance Education Halifax NS: Canadian Digital Learning Research Association

University of British Columbia (2014) Flexible Learning – Charting a strategic vision for UBC (Vancouver Campus) Vancouver BC: Flexible Learning Implementation Team

University of Ottawa (2013) Report of the e-Learning Working Group Ottawa ON: The University of Ottawa